-
Kabbeek
Op deze site vind je informatie, nieuws en aankondigingen over de geloofsgemeenschappen die deel uitmaken van onze zone.
Pastorale Zone Tienen verenigt alle parochies van Tienen, Bost, Goetsenhoven, Hakendover, Kumtich, Oorbeek, Oplinter, Sint-Margriet-Houtem en Vissenaken. De zondagskerk of hoofdkerk van de zone is de Sint-Germanuskerk, Veemarkt Tienen.
Vroeger kon elke wijk of dorp een parochie zijn. Vandaag kampen we met een te kort aan priesters en doven vele kleine geloofsgemeenschappen stilaan uit. Het doel van onze zone is het opbouwen van minstens één vitale christelijke gemeenschap. Met de oprichting van onze pastorale zone Tienen willen we verzekeren dat onze geloofsgemeenschappen niet zonder pastorale zorg zullen vallen. Plaatselijke gemeenschappen kunnen blijven bestaan, alleen zal hun pastorale zorg op een andere wijze bestaan dan nu het geval is.
Open Churches of Open Kerken is een netwerk met meer dan 500 kerken in verschillende Europese landen.
Een open kerk…. een ruimte die openstaat voor iedereen die erfgoed, kunst, stilte, ontmoetingen, rust of meditatie waardeert !
Naar jaarlijkse gewoonte staat, het eerste weekend van juni, in een aantal kerken een evenement op het programma.
Thema van dit jaar: ” Een klein detail ...een groot verhaal.”
De Sint-Laurentiuskerk van Goetsenhoven-Meer zet dit jaar de deuren open.
“Dood en vernieling mei 1940”
Een oude fotokader, gevonden in een kast van de sacristie, toont de slachtoffers van het bombardement van het vliegveld in ons dorp op 10 mei 1940.
Ook de kerk, waarvan gedacht werd dat afweergeschut geïnstalleerd was in de donjon-achtige toren werd op 13 mei door brandbommen getroffen en brandde af.
De dorpsgemeenschap kwam deze dubbele tragedie te boven. Met o.a. de financiële steun van vele Goetsenhovenaren werd de kerk heropgebouwd.
De huidige kerk werd in 1955 voltooid. Vanaf 1960 zijn toren, middenbeuk en koor beschermd monument.
https://openchurches.eu/nl
Kom op bezoek en leer onze kerk niet alleen als een huis van religie maar ook als erfgoed-materie kennen.
Een verfrissing staat klaar, er is geschiedkundig materiaal aanwezig en foto’s van die periode worden doorlopend geprojecteerd.
Hartelijk welkom.
Zaterdag 3 juni 10 u. -12 u. en 13 u. -20 u.
Zondag 4 juni 10 u.-12 u. en 13 u.-18 u.
Open Churches of Open Kerken is een netwerk met meer dan 500 kerken in verschillende Europese landen.
Een open kerk…. een ruimte die openstaat voor iedereen die erfgoed, kunst, stilte, ontmoetingen, rust of meditatie waardeert !
Naar jaarlijkse gewoonte staat, het eerste weekend van juni, in een aantal kerken een evenement op het programma.
Thema van dit jaar: ” Een klein detail ...een groot verhaal.”
De Sint-Laurentiuskerk van Goetsenhoven-Meer zet dit jaar de deuren open.
“Dood en vernieling mei 1940”
Een oude fotokader, gevonden in een kast van de sacristie, toont de slachtoffers van het bombardement van het vliegveld in ons dorp op 10 mei 1940.
Ook de kerk, waarvan gedacht werd dat afweergeschut geïnstalleerd was in de donjon-achtige toren werd op 13 mei door brandbommen getroffen en brandde af.
De dorpsgemeenschap kwam deze dubbele tragedie te boven. Met o.a. de financiële steun van vele Goetsenhovenaren werd de kerk heropgebouwd.
De huidige kerk werd in 1955 voltooid. Vanaf 1960 zijn toren, middenbeuk en koor beschermd monument.
https://openchurches.eu/nl
Kom op bezoek en leer onze kerk niet alleen als een huis van religie maar ook als erfgoed-materie kennen.
Een verfrissing staat klaar, er is geschiedkundig materiaal aanwezig en foto’s van die periode worden doorlopend geprojecteerd.
Hartelijk welkom.
Zaterdag 3 juni 10 u. -12 u. en 13 u. -20 u.
Zondag 4 juni 10 u.-12 u. en 13 u.-18 u.
Eucharistie vieren is danken. We hebben hier dinsdag 2 mei dan ook de nodige aandacht aan besteed in onze bijeenkomst met de kinderen.
We vertelden het verhaal van Uknad (vraag maar eens aan jullie kind wat we van dat kleine mannetje leerden) en we dachten met de kinderen na over wie we danken, waarvoor we danken, waarom we danken…
Misschien kreeg u wel ook een dankjewel nadien?
In het boekje ‘Met Jezus aan tafel in de eucharistie’ stonden we stil bij de liturgie van het altaar, want centraal in de eucharistieviering bidden we het grote dankgebed.
De kinderen kregen ook een gebedskaartje mee naar huis met enkele voorbeelden om te danken.?Op zaterdag 6 mei kwamen we samen voor de Naamopgaveviering.
-Dinsdag 23 mei: 15.45 u. - 17.30 u. Repetitie 17.30 u. info over de viering voor de ouders
-Zaterdag 27 mei: 10.30 u. Eerste communieviering
Eucharistie vieren is danken. We hebben hier dinsdag 2 mei dan ook de nodige aandacht aan besteed in onze bijeenkomst met de kinderen.
We vertelden het verhaal van Uknad (vraag maar eens aan jullie kind wat we van dat kleine mannetje leerden) en we dachten met de kinderen na over wie we danken, waarvoor we danken, waarom we danken…
Misschien kreeg u wel ook een dankjewel nadien?
In het boekje ‘Met Jezus aan tafel in de eucharistie’ stonden we stil bij de liturgie van het altaar, want centraal in de eucharistieviering bidden we het grote dankgebed.
De kinderen kregen ook een gebedskaartje mee naar huis met enkele voorbeelden om te danken.?Op zaterdag 6 mei kwamen we samen voor de Naamopgaveviering.
-Dinsdag 23 mei: 15.45 u. - 17.30 u. Repetitie 17.30 u. info over de viering voor de ouders
-Zaterdag 27 mei: 10.30 u. Eerste communieviering
Eerste Communie Oplinter: zaterdag 11 mei 2024 om 11.00 u..
Vormsel Oplinter-Kumtich-Vissenaken: zaterdag 4 mei 2024 om 14.00 u..
Vandaag de dag maken we ons zorgen over het voortbestaan van kerkgebouwen. Doordat het aantal kerkgangers achteruit gaat, wordt er van overheidswege op aangedrongen enkel nog die kerken te behouden waar nog vele gelovigen wekelijks bijeen komen. Na overleg tussen het kerkbestuur, de kerkfabrieken en de overheid werden in Tienen drie kerken aangeduid als hoofdkerk: de Sint-Germanuskerk voor het centrum, de Sint-Genovevakerk van Oplinter voor noord en de Goddelijke Zaligmaker van Hakendover voor zuid. Voor deze keuze werd vooral gekeken naar de grootte, alsook de historische en architecturale waarde van de gebouwen. Voor de andere kerken is er voorlopig een religieuze en/of culturele functie voorzien, maar het is afwachten wat de verre of nabije toekomst zal brengen. Elk gebedshuis ijvert voor het voortbestaan en doet er alles aan om de religieuze vieringen ter plekke te laten plaats vinden.
Binnen al deze zorgen zijn velen ondertussen vergeten dat er een Tiense kerk is die al lange tijd gesloten is, die ook al een nieuwe bestemming heeft gekregen en momenteel een hele transformatie ondergaat tot methodeschool ‘De Toverwijzer’: het Sint-Jozefskerkje van Nieuw Overlaar. Nog verder weg in ons geheugen ligt de ontstaansgeschiedenis ervan, hoewel die recenter is dan die van de vele kerken waarvoor we nu strijden.
Eind jaren ’50 van vorige eeuw werd er een nieuwe verkaveling aangelegd aan de rand van Tienen en Groot-Overlaar: Nieuw Overlaar. De jonge gezinnen die hier hun huizen bouwden, hingen af van de Sint-Lambertuskerk van Groot-Overlaar, het mooie Romaanse kerkje dat teruggaat tot de 10de eeuw. Men wilde de eredienst dichterbij huis hebben en zo werd in 1959 een noodkerk opgericht in een garage, gelegen tussen de nieuwe wijk en de Getestraat. Priester Jozef Bisschop, pastoor in Tienen van 1958 tot 1980, ijverde ervoor om genoeg financies bijeen te krijgen om een gloednieuwe kerk te laten bouwen voor de hele wijk. Vlaamse kermissen, tombola’s, activiteiten allerlei en giften van de overige parochies waren een kleine steun daartoe.
Ondertussen kreeg de vroeger garageruimte de nodige aanpassing om een religieuze, spirituele ruimte te zijn en de noodkerk kreeg haar eigen patroonheilige: de heilige Jozef.
Jozef was niet alleen de naamheilige van de pastoor, maar ook van Jozef Gelaude, die in familie- en vriendenkring werd aangesproken als Camille, zijn tweede doopnaam. Camille was fotograaf van beroep, maar was ook beeldend kunstenaar, beeldhouwer en keramist. Hij wilde zijn eigen bijdrage leveren aan het noodkerkje. Daarom ontwierp hij een beeld van Sint-Jozef, met de kleine Jezus aan zijn zijde. Het beeld, 1,30 meter hoog, gemaakt uit gebakken klei en van een bruine email-laag voorzien. Het bestaat uit vier delen die mooi in mekaar passen. Het werd aan de gevel van de aanpalende woning in een nis aangebracht, stevig tegen de muur gemetseld.
Na tien jaren sparen kon men aan de nieuwbouwkerk beginnen. Het ontwerp werd gemaakt door de Bouworde in Kessel-Lo. Het bestond uit een combinatie van kerk en vergaderzaal, enkel gelijkvloers. Van de kerkruimte kon men, dankzij de open schuivende muurpanelen een grote feestruimte maken. Rechts van de inkomhal was een vergaderruimte, voorzien van een dranktoog, zodat verenigingen hier konden vergaderen, feesten en gezellig samenzijn. Foto Raymond Billen
In augustus 1970 werden de bouwplannen voorgelegd en al snel goedgekeurd. In 1971 was de bouw een feit en kon de kerk ingezegend worden.
Het noodkerkje kreeg weer een andere functie: eerst jeugdhuis Sjaloom, daarna judoclub Budocenter. Het Sint-Jozefbeeld bleef aan de gevel van de noodkerk hangen als getuige van 11 jaren ijverige inzet.
De nieuwe Sint-Jozefkerk deed 40 jaren dienst als parochie, maar door het afnemend aantal kerkgangers, het minder aantal priesters en de kosten die stilaan aan dit moderne bouwwerk kwamen, besliste men om de kerk als parochie te sluiten.
Nu krijgt het gebouw een nieuwe jeugd: gerestaureerd, aangepast en bijna klaar om een nieuw opvoedingsproject te ondersteunen.
Ook de voormalige noodkerk krijgt een nieuwe invulling. Ze zal plaats maken voor een nieuw bouwproject ‘Residentie Overlaer’. De firma Evillas zal hier appartementen bouwen met alle hedendaags wooncomfort, beantwoordend aan alle huidige energienormen.
Marina, dochter van de kunstenaar, nam contact op met de firma, met de vraag of zij konden proberen het beeld zo ongeschonden mogelijk van de muur te halen. Het zou geen gemakkelijke opdracht zijn, want het was stevig vastgemetseld om de tand des tijds te doorstaan. De firma is er gelukkig in geslaagd om het beeld, bijna intact, van de muur te halen.
Ondertussen is het gewezen noodkerkje helemaal tegen de grond gegaan om plaats te maken voor een nieuwe toekomst.
En Sint-Jozef …
hij zoekt een nieuw onderkomen, graag in een gewijde ruimte, waar hij nog jaren lang kan vertoeven, dicht bij zijn heilige familie.
Vandaag de dag maken we ons zorgen over het voortbestaan van kerkgebouwen. Doordat het aantal kerkgangers achteruit gaat, wordt er van overheidswege op aangedrongen enkel nog die kerken te behouden waar nog vele gelovigen wekelijks bijeen komen. Na overleg tussen het kerkbestuur, de kerkfabrieken en de overheid werden in Tienen drie kerken aangeduid als hoofdkerk: de Sint-Germanuskerk voor het centrum, de Sint-Genovevakerk van Oplinter voor noord en de Goddelijke Zaligmaker van Hakendover voor zuid. Voor deze keuze werd vooral gekeken naar de grootte, alsook de historische en architecturale waarde van de gebouwen. Voor de andere kerken is er voorlopig een religieuze en/of culturele functie voorzien, maar het is afwachten wat de verre of nabije toekomst zal brengen. Elk gebedshuis ijvert voor het voortbestaan en doet er alles aan om de religieuze vieringen ter plekke te laten plaats vinden.
Binnen al deze zorgen zijn velen ondertussen vergeten dat er een Tiense kerk is die al lange tijd gesloten is, die ook al een nieuwe bestemming heeft gekregen en momenteel een hele transformatie ondergaat tot methodeschool ‘De Toverwijzer’: het Sint-Jozefskerkje van Nieuw Overlaar. Nog verder weg in ons geheugen ligt de ontstaansgeschiedenis ervan, hoewel die recenter is dan die van de vele kerken waarvoor we nu strijden.
Eind jaren ’50 van vorige eeuw werd er een nieuwe verkaveling aangelegd aan de rand van Tienen en Groot-Overlaar: Nieuw Overlaar. De jonge gezinnen die hier hun huizen bouwden, hingen af van de Sint-Lambertuskerk van Groot-Overlaar, het mooie Romaanse kerkje dat teruggaat tot de 10de eeuw. Men wilde de eredienst dichterbij huis hebben en zo werd in 1959 een noodkerk opgericht in een garage, gelegen tussen de nieuwe wijk en de Getestraat. Priester Jozef Bisschop, pastoor in Tienen van 1958 tot 1980, ijverde ervoor om genoeg financies bijeen te krijgen om een gloednieuwe kerk te laten bouwen voor de hele wijk. Vlaamse kermissen, tombola’s, activiteiten allerlei en giften van de overige parochies waren een kleine steun daartoe.
Ondertussen kreeg de vroeger garageruimte de nodige aanpassing om een religieuze, spirituele ruimte te zijn en de noodkerk kreeg haar eigen patroonheilige: de heilige Jozef.
Jozef was niet alleen de naamheilige van de pastoor, maar ook van Jozef Gelaude, die in familie- en vriendenkring werd aangesproken als Camille, zijn tweede doopnaam. Camille was fotograaf van beroep, maar was ook beeldend kunstenaar, beeldhouwer en keramist. Hij wilde zijn eigen bijdrage leveren aan het noodkerkje. Daarom ontwierp hij een beeld van Sint-Jozef, met de kleine Jezus aan zijn zijde. Het beeld, 1,30 meter hoog, gemaakt uit gebakken klei en van een bruine email-laag voorzien. Het bestaat uit vier delen die mooi in mekaar passen. Het werd aan de gevel van de aanpalende woning in een nis aangebracht, stevig tegen de muur gemetseld.
Na tien jaren sparen kon men aan de nieuwbouwkerk beginnen. Het ontwerp werd gemaakt door de Bouworde in Kessel-Lo. Het bestond uit een combinatie van kerk en vergaderzaal, enkel gelijkvloers. Van de kerkruimte kon men, dankzij de open schuivende muurpanelen een grote feestruimte maken. Rechts van de inkomhal was een vergaderruimte, voorzien van een dranktoog, zodat verenigingen hier konden vergaderen, feesten en gezellig samenzijn. Foto Raymond Billen
In augustus 1970 werden de bouwplannen voorgelegd en al snel goedgekeurd. In 1971 was de bouw een feit en kon de kerk ingezegend worden.
Het noodkerkje kreeg weer een andere functie: eerst jeugdhuis Sjaloom, daarna judoclub Budocenter. Het Sint-Jozefbeeld bleef aan de gevel van de noodkerk hangen als getuige van 11 jaren ijverige inzet.
De nieuwe Sint-Jozefkerk deed 40 jaren dienst als parochie, maar door het afnemend aantal kerkgangers, het minder aantal priesters en de kosten die stilaan aan dit moderne bouwwerk kwamen, besliste men om de kerk als parochie te sluiten.
Nu krijgt het gebouw een nieuwe jeugd: gerestaureerd, aangepast en bijna klaar om een nieuw opvoedingsproject te ondersteunen.
Ook de voormalige noodkerk krijgt een nieuwe invulling. Ze zal plaats maken voor een nieuw bouwproject ‘Residentie Overlaer’. De firma Evillas zal hier appartementen bouwen met alle hedendaags wooncomfort, beantwoordend aan alle huidige energienormen.
Marina, dochter van de kunstenaar, nam contact op met de firma, met de vraag of zij konden proberen het beeld zo ongeschonden mogelijk van de muur te halen. Het zou geen gemakkelijke opdracht zijn, want het was stevig vastgemetseld om de tand des tijds te doorstaan. De firma is er gelukkig in geslaagd om het beeld, bijna intact, van de muur te halen.
Ondertussen is het gewezen noodkerkje helemaal tegen de grond gegaan om plaats te maken voor een nieuwe toekomst.
En Sint-Jozef …
hij zoekt een nieuw onderkomen, graag in een gewijde ruimte, waar hij nog jaren lang kan vertoeven, dicht bij zijn heilige familie.
De aanwezigheid van Jezus Christus onder de gedaante van brood en wijn heeft in de loop der eeuwen allerlei vormen aangenomen. Vanaf 1246 werd het een feestdag in het bisdom Luik. De Heilige Juliana van Cornillon had zich daarvoor ingezet. Zes jaar later (1252) is het in verschillende Duitse gebieden een feestdag. In 1264 bepaalde de Paus dat het feest in heel de Kerk gevierd zou worden. Daarna werden eeuwenlang in Katholieke streken processies gehouden. Nog steeds op Paasmaandag in Hakendover, achter het beeld van de Goddelijke Zaligmaker, wordt de Heer gedragen in de monstrans onder ‘den hemel’. Indrukwekkend.
God zelf wil bij ons tegenwoordig blijven, niet onder de gedaante van aardse kostbaarheden zoals goud of juwelen, maar als brood. Ja, wij bewieroken de Heilige Hostie en we gebruiken aardse kostbaarheden – een mooie kelk, een mooie monstrans, mooie kandelaars – om eer en dankbaarheid te tonen. We knielen ook. We knielen niet voor een stukje brood en we aanbidden geen symbool, maar we knielen voor Jezus zelf, we aanbidden Hem onder de gedaante van Brood. En wat helemaal bijzonder is: in de Mis mogen wij in de Heilige Hostie Jezus zelf ontvangen, dichter kan Hij niet komen. Hij wil werkelijk één zijn met ons zodat wij van onze kant ook één kunnen worden met Hem, én ook één kunnen worden met elkaar als leden van één gezin, broers en zussen van elkaar, kinderen van God onze Vader in de Hemel. Prachtig toch! Van alle zeven sacramenten is dit het mooiste: Jezus zelf maakt ons in Zichzelf tot één gezin. In de Heilige Communie, in het Allerheiligste Sacrament, is de diepe en grenzeloze liefde en nederigheid van onze Heer Jezus tastbaar aanwezig. Hij, die vóór alle tijden bestond en van ‘al zo hoge’ kwam, is bereid om ‘naar beneden’ te komen, naar ons mensen. Hij komt tijdens de Mis aanwezig op het altaar.
Zou een mens ooit op de gedachte kunnen komen dat God mens werd en Zichzelf als voedsel zou geven in de gedaante van brood? In het Evangelie van zondag horen we dat er velen zijn die het niet geloofden en zeiden: “Hoe kan Hij ons Zijn vlees te eten geven?” Als je het Evangelie verder leest, dan lees je dat ze vertrokken: “Ten gevolge hiervan trokken velen van zijn leerlingen zich terug en verlieten zijn gezelschap.” Ook in onze tijd zijn er die zeggen: “Het brood is een symbool”. Maar als Jezus het alleen maar symbolisch bedoelde, waarom verlaten ze Hem dan? Als het symbolisch bedoeld is, had Jezus kunnen zeggen: “Blijf bij mij, Ik bedoelde het zo niet, ’t is maar symbolisch bedoeld”. Maar Jezus bedoelde het letterlijk! Misschien begrijpen wij het ook niet helemaal. Dat is niet erg, het blijft een mysterie. Maar als wij iets niet begrijpen moeten we het niet veranderen, maar proberen te begrijpen. Hoe? Door te bidden, te bestuderen, te mediteren tot je begrijpt wat Jezus bedoelt. En zelfs dan blijft het een mysterie.
De liefde van de Heer Jezus is zo groot en Hij nodigt ons uit om Hem als voedsel tot ons te nemen en ons met Hem te verenigen zodat we het eeuwig leven ontvangen. Daartoe zijn we uitgenodigd en geroepen. Dat grote en kostbare mysterie van Gods liefde vieren we aanstaande zondag én elke zondag in de Mis.
Pastor Karel Loodts
De aanwezigheid van Jezus Christus onder de gedaante van brood en wijn heeft in de loop der eeuwen allerlei vormen aangenomen. Vanaf 1246 werd het een feestdag in het bisdom Luik. De Heilige Juliana van Cornillon had zich daarvoor ingezet. Zes jaar later (1252) is het in verschillende Duitse gebieden een feestdag. In 1264 bepaalde de Paus dat het feest in heel de Kerk gevierd zou worden. Daarna werden eeuwenlang in Katholieke streken processies gehouden. Nog steeds op Paasmaandag in Hakendover, achter het beeld van de Goddelijke Zaligmaker, wordt de Heer gedragen in de monstrans onder ‘den hemel’. Indrukwekkend.
God zelf wil bij ons tegenwoordig blijven, niet onder de gedaante van aardse kostbaarheden zoals goud of juwelen, maar als brood. Ja, wij bewieroken de Heilige Hostie en we gebruiken aardse kostbaarheden – een mooie kelk, een mooie monstrans, mooie kandelaars – om eer en dankbaarheid te tonen. We knielen ook. We knielen niet voor een stukje brood en we aanbidden geen symbool, maar we knielen voor Jezus zelf, we aanbidden Hem onder de gedaante van Brood. En wat helemaal bijzonder is: in de Mis mogen wij in de Heilige Hostie Jezus zelf ontvangen, dichter kan Hij niet komen. Hij wil werkelijk één zijn met ons zodat wij van onze kant ook één kunnen worden met Hem, én ook één kunnen worden met elkaar als leden van één gezin, broers en zussen van elkaar, kinderen van God onze Vader in de Hemel. Prachtig toch! Van alle zeven sacramenten is dit het mooiste: Jezus zelf maakt ons in Zichzelf tot één gezin. In de Heilige Communie, in het Allerheiligste Sacrament, is de diepe en grenzeloze liefde en nederigheid van onze Heer Jezus tastbaar aanwezig. Hij, die vóór alle tijden bestond en van ‘al zo hoge’ kwam, is bereid om ‘naar beneden’ te komen, naar ons mensen. Hij komt tijdens de Mis aanwezig op het altaar.
Zou een mens ooit op de gedachte kunnen komen dat God mens werd en Zichzelf als voedsel zou geven in de gedaante van brood? In het Evangelie van zondag horen we dat er velen zijn die het niet geloofden en zeiden: “Hoe kan Hij ons Zijn vlees te eten geven?” Als je het Evangelie verder leest, dan lees je dat ze vertrokken: “Ten gevolge hiervan trokken velen van zijn leerlingen zich terug en verlieten zijn gezelschap.” Ook in onze tijd zijn er die zeggen: “Het brood is een symbool”. Maar als Jezus het alleen maar symbolisch bedoelde, waarom verlaten ze Hem dan? Als het symbolisch bedoeld is, had Jezus kunnen zeggen: “Blijf bij mij, Ik bedoelde het zo niet, ’t is maar symbolisch bedoeld”. Maar Jezus bedoelde het letterlijk! Misschien begrijpen wij het ook niet helemaal. Dat is niet erg, het blijft een mysterie. Maar als wij iets niet begrijpen moeten we het niet veranderen, maar proberen te begrijpen. Hoe? Door te bidden, te bestuderen, te mediteren tot je begrijpt wat Jezus bedoelt. En zelfs dan blijft het een mysterie.
De liefde van de Heer Jezus is zo groot en Hij nodigt ons uit om Hem als voedsel tot ons te nemen en ons met Hem te verenigen zodat we het eeuwig leven ontvangen. Daartoe zijn we uitgenodigd en geroepen. Dat grote en kostbare mysterie van Gods liefde vieren we aanstaande zondag én elke zondag in de Mis.
Pastor Karel Loodts
Mei = Mariamaand.
In onze kerk werd er gedurende de maand mei extra aandacht besteed aan de devotie tot Maria. Dat gebeurde door het bidden van de rozenkrans op dinsdagnamiddag en door het versierde Mariabeeld een bijzondere plaats te geven vooraan in de kerk.
Mei = Mariamaand.
In onze kerk werd er gedurende de maand mei extra aandacht besteed aan de devotie tot Maria. Dat gebeurde door het bidden van de rozenkrans op dinsdagnamiddag en door het versierde Mariabeeld een bijzondere plaats te geven vooraan in de kerk.
Op 18 mei 2023 deden 41 kinderen hun eerste communie. Na een intense voorbereiding werd het een zeer mooie viering met dank aan onze nieuwe pastoor Karel Loodts. Op 20 mei 2023 was het dan de beurt aan 71 jongeren om het sacrament van het vormsel te ontvangen. Wegens het grote aantal verliep dit in twee vieringen. Mgr. Luc Van Looy diende het sacrament toe en onze pastoor Karel Loodts zorgde ervoor dat alles vlekkeloos verliep. Ook dit waren goed verzorgde vieringen. Dank ook aan de catechisten voor hun inzet en eindeloos geduld.
Op 18 mei 2023 deden 41 kinderen hun eerste communie. Na een intense voorbereiding werd het een zeer mooie viering met dank aan onze nieuwe pastoor Karel Loodts. Op 20 mei 2023 was het dan de beurt aan 71 jongeren om het sacrament van het vormsel te ontvangen. Wegens het grote aantal verliep dit in twee vieringen. Mgr. Luc Van Looy diende het sacrament toe en onze pastoor Karel Loodts zorgde ervoor dat alles vlekkeloos verliep. Ook dit waren goed verzorgde vieringen. Dank ook aan de catechisten voor hun inzet en eindeloos geduld.
Zaterdag 27 mei, 9.50 uur aan de O.L.V.-ten-Poelkerk. De kerk en kerktuin baden in het zonlicht. De eerste families van de communicantjes komen toe. Ze worden in de kerk opgevangen en naar hun voorbehouden plaats gebracht. De 36 communicantjes worden begeleid naar de sacristie want ze zullen vandaar vertrekken naar buiten naar het monument van de Gouden Madam. Daar is de eerste fotoshoot. Dan in rij naar de kerk voor de viering. Met een liedje wordt iedereen uitgenodigd mee te vieren. Communicantjes en ouders komen vooraan lezen of brengen de bijbel en bloemen en kaarsen aan voor de evangelielezing en voor de offerande de kelken. Alles wordt opgeluisterd door liedjes, prachtig begeleid door Bruno op het orgel.
Dan komt het grote moment waar ze voor de eerste keer Jezus ontvangen. Een voor een gaan ze plechtig naar voor om van priester Karel de gewijde hostie te krijgen. Op het eind van de viering komen ze voor het altaar om in een “grande finale” het liedje “Vrolijke vrienden” te zingen. Daarna krijgen de communicantjes nog een zakje met een aandenken en een zakje snoep: “Mariakes”
Vrolijke vrienden
Als wij over Jezus zingen:
jij en ik en ik en jij…
Hoeft er niemand nog te dringen,
iedereen hoort echt wel bij…
Als we naar de kerk hier komen:
jij en ik en ik en jij…
Mogen we van vriendschap dromen,
Jezus maakt ons vrij en blij…
Jezus vraagt ons te beminnen:
jij en ik en ik en jij…
Laten we daarmee beginnen,
iedereen hoort er dan wel echt bij!
Met dank aan de catechisten Ria, Marleen, Lieve, Agnes, Betty, en Inge, koster Mario, priester Karel, organist Bruno en alle helpers.
Ook danken we de ouders en familieleden die ondanks de overvolle kerk mee gezorgd hebben voor een sfeervolle prachtige viering.
Dirk Wijnants
Zaterdag 27 mei, 9.50 uur aan de O.L.V.-ten-Poelkerk. De kerk en kerktuin baden in het zonlicht. De eerste families van de communicantjes komen toe. Ze worden in de kerk opgevangen en naar hun voorbehouden plaats gebracht. De 36 communicantjes worden begeleid naar de sacristie want ze zullen vandaar vertrekken naar buiten naar het monument van de Gouden Madam. Daar is de eerste fotoshoot. Dan in rij naar de kerk voor de viering. Met een liedje wordt iedereen uitgenodigd mee te vieren. Communicantjes en ouders komen vooraan lezen of brengen de bijbel en bloemen en kaarsen aan voor de evangelielezing en voor de offerande de kelken. Alles wordt opgeluisterd door liedjes, prachtig begeleid door Bruno op het orgel.
Dan komt het grote moment waar ze voor de eerste keer Jezus ontvangen. Een voor een gaan ze plechtig naar voor om van priester Karel de gewijde hostie te krijgen. Op het eind van de viering komen ze voor het altaar om in een “grande finale” het liedje “Vrolijke vrienden” te zingen. Daarna krijgen de communicantjes nog een zakje met een aandenken en een zakje snoep: “Mariakes”
Vrolijke vrienden
Als wij over Jezus zingen:
jij en ik en ik en jij…
Hoeft er niemand nog te dringen,
iedereen hoort echt wel bij…
Als we naar de kerk hier komen:
jij en ik en ik en jij…
Mogen we van vriendschap dromen,
Jezus maakt ons vrij en blij…
Jezus vraagt ons te beminnen:
jij en ik en ik en jij…
Laten we daarmee beginnen,
iedereen hoort er dan wel echt bij!
Met dank aan de catechisten Ria, Marleen, Lieve, Agnes, Betty, en Inge, koster Mario, priester Karel, organist Bruno en alle helpers.
Ook danken we de ouders en familieleden die ondanks de overvolle kerk mee gezorgd hebben voor een sfeervolle prachtige viering.
Dirk Wijnants
Volg ons op:
https://www.facebook.com/HarmonieOplinter
Volg ons op:
https://www.facebook.com/HarmonieOplinter
© Kerk Tienen 2023. All Rights Reserved | Lorentius
